Afvallen

Vandaag mocht ik weer een oogcontrole ondergaan.
Met kriebels in mijn maag, een half sneetje gegeten, reisden wij gestuurd door zwager T af naar Best.
Ik had, na drie voorafgaande controles met nogal wat gevolgen, niet zo'n 'best' gevoel over de afloop.
Die drie voorafgaande controles liepen af op een operatie van het netvlies. 
Het meemaken daarvan viel wel mee, maar de dagen/weken daarna zijn/waren niet echt een pretje. Geen pijn, maar met één oog de wereld bezien gaf me in deze stereowereld een monogevoel. Ouderen onder ons kunnen dit zich wel voorstellen.
Vandaar mijn draaiende maag en algemene onrustgevoelens de nacht ervoor.

In Best werd ik eerst onderzocht door een assistente. Deze keek, loerde in mijn oog en had eerlijk gezegd weinig oor voor mijn, vooral voor mezelf, leuk bedoelde opmerkingen.
"Ik zal even overleggen met de arts", zei ze, "ik ben zo terug".

Mij schoot de eerste controle, alweer 2 maanden geleden, in mijn kop.
De assistente van toen zei hetzelfde en dat kwam me te staan op een her-operatie.

Ik werd na een minuut of tien met knikkende knieën verwezen naar de wachtkamer, waar de behandelend chirurg me wel zou oproepen.
Zijn onderzoek was positief. Het enige negatieve advies was om nog enkele nachten op mijn linkerzij te moeten slapen, niet mijn voorkeurskant, want aan die kant van het bed is niks te beleven, te voelen...

Ik heb nog nooit het gevoel gehad dat er een last van mijn schouders afviel, maar vandaag ben ik ettelijke kilo's afgevallen..