Driemaal wordt viermaal en vijfmaal

 Vol goede moed en een oog wat ik dacht genezen te zijn, toog ik vanmorgen naar het retinareparatiecentrum in Best om me mee te laten delen dat alles goed verliep en ik mijn normale lees- en knutselleven weer op zou kunnen pakken.
Lachend en ontspannen wachtten mijn begeleiders en ik tussen gespannen patiënten die hun lot zaten af te wachten  in de wachtkamer, waar ik naar verwezen was door de altijd vriendelijke receptioniste, die me na 9 keer aanmelden al bij naam wist. "Zo", zei ze, "de laatste keer."

Na een onderzoek bij de assistent-ogoloog mocht ik bij de chirurg op audiëntie komen.
Al gauw werd me duidelijk (gemaakt) dat ik nog niet van hem af was. Met een heel heldere (hij wel) en geduldige uitleg legde hij uit dat mijn lijden nog met een aantal maanden en operaties verlengd moest worden.
Ik vroeg nog om een borrel, maar hij had enkel pure alcohol in de aanbieding.

Dus...
Dinsdag 2 december wordt mijn linkeroog weer gevuld met olie, dit voor een periode van 4 maanden.
Daarna weer een operatie om de olie te vervangen door lucht of een of ander gas, waarmee ik net 4  weken mocht vertoeven.

Maar: U mag weer alles doen.
Stofzuigen, gras maaien, maar ook fiets- en autorijden.. Dat was dan de meevaller van de dag.

En dan later in de avond: een Calva quinze ans.
Of toch maar een 'trou Normand'?