Dierentuin

 Ik kijk, weliswaar met anderhalf oog, want ik heb er niet meer, tegenwoordig nogal wat tv. 
Daar komen dan ook dierentuinprogramma's voorbij. 
De primaten, apen in normaal taalgebruik, trekken vaak veel aandacht.
Vooral om hun herkenbare liefde en zachtheid voor hun offspring. Heel menselijk, tenminste voor de meesten onder ons.
O ja, ze maken ook wel ruzie, maar dan gaat het ergens over. De hoogste rots bijvoorbeeld. Maar ze kennen en aanvaarden na een soms heftige ontmoeting hun plaats en aanvaarden die.

Dan lees je ongewild in de krant over een bijeenkomst van figuren die elkaar vrijwillig, VRIJWILLIG, de hersens in willen laten staan. Dat heet dan vechtSPORT.
Het zal toch niet dat die leeghoofden de kinderen van de toekomst gaan verwekken? 

Ik troost me maar dat het voor die figuren niet zo moeilijk is om elkaars hersens in te slaan, want die zijn er niet in hun lege schedels.

Het moest er even uit.