Lang, lang geleden was er eens een AVRO-MINJON afdeling Vught.
Avro-Minjon? Ja een een miniatuur jeugdomroep binnen de Avro van toen.
Afdeling Vught bestond uit:
Peter van de Akker, Laurens de Vaan, Angeline Graste, Jan Smeets, Frank Franken en ondergetekende.
We verzonnen hoorspelen, verzorgden reportages en interviews en spraken boeken in.
Peter van den Akker is uiteindelijk de journalistiek in gegaan en heeft zich onderscheiden bij o.a. de NCRV en de School voor journalistiek in Tilburg.
Momenteel bekijkt hij de wederwaardigheden van en in ons land van een afstand, vanuit Zuid-Afrika.
Ik onderhoud nog contact met hem en mag twee keer per jaar schriftelijk een wens van hem ontvangen te weten met Pasen en met Kerst.
Altijd gevat geschreven en de moeite waard om voor altijd te bewaren.
Zo ook nu.
Peter schreef ons, W en G, een kerstwens en ging daarbij op onnavolgbare wijze in op de politieke problemen die ons hier in Nederland bezig houden.
Met zijn toestemming © Peter van de Akker volgt hierna zijn kerstanalyse.
DE LEVENDE KERSTSTAL VAN 2025.
Ook het winkelcentrum
Eastgate waar ik mijn boodschappen doe, is veranderd in een kerstballentent van
gigantische omvang. Eén ding is duidelijk; in Zuid-Afrika is de desacralisering
van het christelijke kerstfeest een voldongen feit. Het verschil met Nederland
is dat daarover in Zuid-Afrika helemaal niet wordt gezeurd. Hier slapen zoveel
religies en overtuigingen op even zoveel kussens dat er voor de duivel geen
beginnen meer aan is om daar nog tussen te komen. In Nederland daarentegen zijn
geseculariseerde Nederlanders met een judaïstische achtergrond ook dit jaar weer
in alle staten over hoe als gevolg van omvolking heilige huisjes nietsontziend
door enge griezels omver worden getrapt.
Daarom bemoedigde het mij dat het
demissionaire kabinet het kerstreces ook wilde benutten om onder regie van onze
eerste minister Schoof tegen deze teloorgang een dam op te werpen met de
presentatie van een naar goed ouderwets katholiek gebruik, levende kerststal
voor iedereen te bewonderen in de centrale hal van de Tweede Kamer in Den Haag.
Over de rol van Maria was men eensgezind; die kreeg Mona Keijzer met haar zo
maagdelijke uitstraling en oogopslag. Over de rol van Jozef kon ook geen twijfel
bestaan. Die werd toebedeeld aan Henri Bontenbal als sexy timmerman, verzot op
schuren en schaven maar ook met zo’n uitstraling van hulpeloze verbazing over
Maria die hem had opgebiecht over hoe bij haar de klok werd geluid zonder hem
te vertellen waar bij dat gedruis de klepel had gehangen. Nog voor haar iets
werd gevraagd, had Caroline van der Plas zich al aangemeld om als wolf in
schaapskleren op haar zachte voetjes aan de kribbe een oogje in het zeil te
houden. Bij de verdere rolbezetting ging het echter mis. Voor de drie wijzen
uit het oosten waren namelijk geen geschikte kandidaten uit de bus gekomen. Ook
Faber was tot haar grote teleurstelling
niet door de ballotage heengekomen terwijl zij er zich nog zo op had verheugd
om voor deze benoeming in de prijzen te vallen. Zij had er zelfs al een mooie
cadeautas voor aangeschaft om daarmee met haar geschenken bij de boreling neer
te knielen.
Het tot leven wekken
van de demissionaire kerststal dreigde een deerniswekkende uitstalling te
worden; sterker nog, het ontaardde in een crisis. Dat er geen fatsoenlijke
wijzen te vinden waren; was nog tot daaraan toe. Maar er lekte ook nog eens uit
dat Dilan er niet over peinsde om de herders tot de demissionaire kerststal toe
te laten. Van haar weerzin tegen dat volk had zij nooit een geheim gemaakt. Heel
voorzichtig probeerden confessionele collega’s nog aan haar uit te leggen dat
de herders niet in de levende stal mochten ontbreken omdat zij het toch waren die
de engel had uitgekozen voor zijn verkondiging dat er een Herder was geboren
die over de wereld verstrooide schapen zou inzamelen. Bij Dilan sloegen toen de
stoppen door. Als een feeks ging zij tekeer waarbij ook Maria en Jozef het
moesten ontgelden. Ik blijf het zeggen, gilde zij, voor hen is er dit jaar ook geen
plaats in de herberg!
Zo viel het plan van de
levende kerststal in duigen. In het Kuinderbos in de Noordoostpolder liet
Schoof daarom gewoontegetrouw weer een dennenboom omkappen om er in de hal van
de Tweede Kamer toch nog iets van te maken.
Graag wens ik jullie
allemaal heel fijne feestdagen en een prachtig nieuwjaar.
Peter.
